| Abstract | Postoperativna fibrilacija atrija (POAF) najčešća je vrsta sekundarne fibrilacije atrija (FA) te unatoč napretku u prevenciji i liječenju, ostaje važan klinički problem za pacijente koji se podvrgavaju različitim kirurškim zahvatima, a posebice kardiokirurškim. POAF značajno povećava trajanje postoperativnog boravka u bolnici, bolničke troškove i rizik od ponovnog nastanka FA; štoviše, povezan je sa povećanim rizikom od kardiovaskularnih događaja uključujući moždani udar, zatajenje srca ali i povećanom smrtnošću. Po dosadašnjim istraživanjima čimbenici rizika za nastanak POAF-a su muški spol, povijest infarkta miokarda ili zatajenja srca, hipertenzija, dijabetes, pretilost i KOPB. Patofiziologija POAF-a nije u potpunosti razjašnjena, ali vjeruje se da veliku ulogu ima nekoliko perioperativnih čimbenika. Izravna srčana stimulacija tokom operacije ili pojačani rad autonomnog simpatičkog sustava zbog gubitka volumena/anemije/boli može igrati ulogu. Metaboličke promjene i poremećaji elektrolita, poput hipomagnezijemije također mogu pridonijeti nastanku postoperativne fibrilacije atrija. Upala, sistemska i lokalna, može igrati ulogu u nastanku POAF-a. Strategije za prevenciju POAF-a usmjerene su na smanjenje njegove učestalosti i poboljšanje globalnog ishoda kirurških pacijenata. Dodatna istraživanja su potrebna kako bi razvili jedinstvene smjernice za prevenciju nastanka POAF-a. |
| Abstract (english) | Postoperative atrial fibrillation (POAF) is the most common type of secondary atrial fibrillation (AF) and despite progress in prevention and treatment, remains an important clinical problem for patients undergoing a variety of surgical procedures, and in particular cardiac surgery. POAF significantly increases the duration of postoperative hospital stay, hospital costs, and the risk of recurrent AF in the years after surgery; moreover, POAF has been associated with a variety of adverse cardiovascular events including stroke, heart failure, and mortality, although it is still unclear if this is due to causal relation or simple association. While needing more research, current risk factors include age, male sex, history of myocardial infarction or heart failure, hypertension, diabetes, obesity, and COPD. Pathophysiology of POAF is not fully disclosed, and several perioperative factors could be involved. Direct cardiac stimulation from perioperative use of catecholamines or increased sympathetic outflow from volume loss/anaemia/pain may play a role. Metabolic alterations and electrolyte disturbances such as hypomagnesemia, may also contribute to POAF. Moreover, inflammation, both systemic and local, may play a role in its pathogenesis. Strategies to prevent POAF aim at reducing its incidence and ameliorate global outcome of surgical patients. |
